Beste meneer Van Staelens,
Onlangs bewonderde ik uw kunstwerk op het kunstfestival Ithaka. Het was de eerste kamer die we bezochten en tevens hetgene die mij het meest is bijgebleven. Ik was onder de indruk van uw schilderij, het is een zeer mooi en goed werk. De lichtinval door de rode ruiten creëerde een warme sfeer in de kamer. De stank die er aanwezig was, zorgde er wel voor dat je moeilijk kon ademhalen. De kleuren die je gebruikt, spreken mij erg aan en de glasscherven maakten het werk af. Wel weet ik niet goed wat je met het kunstwerk bedoelt. Is het mogelijk om mij wat meer uitleg te geven over de betekenis ervan?
Bedankt alvast voor het lezen en veel succes met uw verdere werken.
Beleefde groeten,
Hanne
P.S.: ik plaats dit berichtje ook op mijn blog.
Lees het antwoord bij reacties
Lees het antwoord bij reacties
Beste Hanne,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bewondering. Mijn werk is momenteel vooral geconcentreerd op ‘het Ultieme’, niet God maar de mens als ultieme constructie: haute couture humanism (soort architecturale constructies van de ultieme post-menselijke vorm). De begerende en het begeerde worden versmolten tot een eenheid. Het pragmatische en functionele van het menselijk lichaam boeten in ter versterking van het esthetische en de impact van zijn/haar verschijning. Ontstaan uit de idee dat alle lifestyle media gefundeerd worden door een filosofisch systeem met de dagdroom als haar logica ter glorie van een hogere cultuur van objecten en mensen.
Hiervoor start ik van mijn archief aan bronnenmateriaal (1998 tot nu) over mode en wat ik eraan relateer (natuurlijk modefotografie maar ook luxeproducten, exclusieve architectuur en design, grondstoffen en texturen zoals o.a. diamanten en edelstenen, glimmende en reflecterende oppervlakken, cutting edge grafisch design, ...). Ik haal deze beelden van het internet en andere fora, maar voor het overgrote deel uit lifestyle magazines zoals: Vogue, l’Officiel, I-D, The Face, Elle, Wallpaper, ...
De installatie voor ithaka gaat ook over die impact van de verschijning, de spiegels verwijzen naar zelfliefde en vormen tegelijk een soort landschap van reflecties, losse gedachtes (jeugdigheid). De reden om de ramen te kleuren is een stilistische toevoeging dat refereert aan de glas-in-lood ramen en het ‘heilige’ licht zoals in een kerk. Het veranderde de installatie subtiel afhankelijk van het licht. Zoals je wellicht hebt gezien toonde het meisje iets aan de toeschouwer, waaruit ook licht leek te komen, als je goed keek zag je een platte 8 het symbool voor de oneindigheid, in mijn verbeelding het geheim van de jeugd.
(de stank was van de verf vermoed ik, dat hoorde er feitelijk niet bij, maar ja onvermijdelijk vrees ik...)
Ik hoop dat je hier genoeg aan hebt
Als je nog meer wil zien: www.mathieuvstaelens.net
Groetjes,
Mathieu
Ps mocht je goede foto’s hebben van de installatie dan mag je ze gerust doormailen naar mij (liefst in de orginele resolutie)